Unlucky Hermanos

Daar stonden we dan op Schiphol, 3 frisgewassen jongens op weg naar een onbekend avontuur. Tot onze verbazing waren er nog veel familie, vriendjes en vriendinnetjes aanwezig (super lief). Na de nodige omhelzingen, hier en daar een traantje moest er toch echt gedag gezegd worden en stapten we vol goede moed door de douane. Deze frisse nozems waren blijkbaar nog niet helemaal uitgeslapen want na rustig een ontbijtje genomen te hebben, nog effe poepen en wat geshop waren we helemaal de tijd vergeten. Op ons lakse drafje naar de gate galmde er tot onze ontzetting door de speakers: “will mister Schermervoest, Hoogeveen and Wilson please contact the gate you’re delaying the flight”. Moesten we toch mooi effe een sprintje trekken, top begin van de reis ;)

De vlucht naar Madrid, Quito en Lima liep redelijk voorspoedig. Eenmaal aangekomen op Lima waren we alledrie aardig brak. Even snel de bagage oppikken en dan hup naar ons hostel…….dachten we. Wat bleek, Biktor zijn tas was niet geheel aangekomen op Lima, niet geheel en eigenlijk helemaal niet. Ergens tussen Lima en Ámsterdam blijven steken werd ons verteld???!! Dik naaitje natuurlijk, dus wij afgespoken dat we die tas de volgende dag op zouden halen want dan zou die er zijn.

Eenmaal de aankomsthal ingelopen stond onze belgische Hosteleigenaar Chris Nijs a.k.a. mister “Subiet” a.k.a. mister “Amaaaaj” (niet te verwarren met onze idolsnicht Jamai) ons op te wachten. Deze vriendelijke Belg welke na 4 jaar de wereld rondreizen op een motor is neergestreken in Peru runt daar samen met zijn chica een hostel in Ancon.

De eerste nacht hebben we heerlijk kunnen chillen en de volgende dag niet. We moesten gelijk aan de bak, spaanse woordjes leren, in het zonnetje chillen (35 grados, muy warmos) en de omgeving verkennen. Beetje Peruaanse Soll pinnen….NOT, want die scheisse bankpas van mij is kaput. Biktor zijn tas kwam savonds niet aan en na 1 uurtje buiten lopen stond de afdruk van ons hempie in ons lichaam gebrand. Dikkkeeeee thiooooooop! Pablo Hoogeveen moest naar de dokter en kreeg een antibiotica kuur in zijn donder. Al met al een best eerst weekie.

3 dagen in Ancon waren voor de rest wel heel ontspannen. Chris heeft ons een beetje wegwijs gemaakt in het hoe en wat in Peru en een paar goeie tips gegeven. We hebben 3 dagen een beetje spaans kunnen oefenen en lekker kunnen poepen van de rouwe vis die we voorgeschoteld kregen in een van de talloze havenrestaurantjes. En toen zijn we een heel eind “de” berg opgelopen om het uitzicht over Ancon te bewonderen. Enfin, na 3 dagen zijn wij opgehaald door mike (vriend van vic) en toen en toen en toen kwamen we aan in punta hermosa en hier gaan we surfen, gaaf he! En toen had ik lamme vingers van het tikken.

Knal zo snel mogelijk wat foto´s erop, hou jullie haaks! Dikke kus

Ps. Het gaat hier hardstikke top met die gasten, het zijn wel een beetje surfhomo´s maar wel gezellig voor de rest!

PS hier Pablo: lee baalt ervan dattie geen blond haar heeft wat al die chikcies kijken naar derecha