Galaporium en da Jungla

Ten eerste iedereen bedankt voor alle leuke happybirthdayberichies (en Danny, thanx brov ik zal een glaasje champagne op je drinken!!)! Ik ga nu toch echt richting de 30, holy shit!! Anyways....

Na 10 dagen eilandhoppen op de Galapagos hebben we eindelijk weer vaste wal onder onze slippertjes (maar niet voor Vic want de zijne zijn gejat). We zitten inmiddels weer voor de 2e keer in Quito, de hoofdstad van Ecuador, nadat we direct na Galapagos een Jungle tour hebben gedaan! Na een kort ontbijtje heb ik gelukkig een paar minuutjes in mijn strakke reisschema vrij weten te maken voor een korte update. Komt ie, hou je vast....

......Boejakasjaaaa, Galapolerium. Wat zijn de Galapagos vet! Effe voor de luie niet insiders onder ons rechtstreeks gecopy-pasted van wikipedia: De Galapagoseilanden zijn een verspreide groep eilanden die ter hoogte van de evenaar in de Stille Oceaan liggen. Staatkundig behoren ze tot Ecuador, maar ze liggen in open zee op ongeveer 1000 km van de westkust van Zuid-Amerika. De eilanden zijn geologisch gezien erg jong: enkele miljoenen jaren. Ze zijn van vulkanische oorsprong. Er komen veel unieke dieren en planten voor, die per eiland vaak enigszins verschillende soorten hebben gevormd.

Zoooo, genoeg topografische kennis. Want wat willen jullie eigenlijk horen (of juist niet?!). Het eerste wat opviel was dat de eilanden gigantisch groen zijn. Het toerisme is op het hoofdeiland redelijk ver ontwikkeld wat opzich wel relaxed is want dan heb je nog een beetje keus qua eten (kreeft of kaviaar?). Verder viel meteen op dat de prijzen echt focking niet normaal zijn. Je zou verwachten dat die prijzen alleen voor de jetsetamerikanen zijn en dat ze voor deze rete coole hollandse surfboys wel een uitzondering zouden maken maar ho maar nix van dat. Ons zwaarverdiende geld is dan ook de afgelopen weken met bakken over de galapogaanse balk gesmeten. Je kan niet zeggen dat wij de locale economie niet stimuleren! Maaaaaarrr al het geld is het wel dubbel en dwars waard geweest aangezien we echt rete coole dingen hebben gedaan zoals surfen op een paradijselijk wit bounty strandje met kristalhelder water waarbij de zeeschildpadden onder je boardje doorzwemmen terwijl jij effe lekker een dikke spray trekt in het gelaat van de voorbijvliegende pelikaan (jah die surftaal zit er al goed in!). Verder hebben we gigantische hordes leguanen gespot die op hun gemakje zitten te chillen op de vele vulkanische rotsblokken en niet beroerd zijn om je in je gezicht te spugen als je te dicht in de buurt komt (alles voor de foto´s). We hebben gesnorkeld met zeeleeuwen en vooral de jonge kleine zeeleeuwtjes zijn super nieuwsgierig en komen tot op een paar centimeter van je vandaan om met je te spelen. Hierbij voelen ze zich soms gedwongen om even aan je flippers te knabbelen, wat mams zeeleeuw niet altijd goed vindt en dat dan ook laat merken door bij wijlen even haar glimmende hoektanden te laten zien. Enfin, living on the edge vinnnie niet?! Verder zijn we een van de vulkanische kraters wezen spotten (welke de op een na grootste van de wereld is). Hebben we de reuzachtige galapagoaanse schildpadden bestudeerd en hebben we toch echt wel een van de vetste dingen ever gedaan. Een snorkeltocht bij kickerrock (een klein eiland voor de kust van San Cristobal). Stel je dit voor, je zwemt/snorkeld door een donkere diepe kloof waarbij je geen vis voor ogen ziet en dan toch opeens in de diepte zie je een galapagos haai en begint je hart als een bezetene te pompen. In de verte zie je lichtstralen het water doorboren en langzaam zwem je erop af. Dan uit het niets bevindt je je in een dikke bundel lichstralen waardoor opeens alles om je heen oplicht waardoor je zicht super helder wordt. Nadat je een paar keer met je ogen hebt geknipperd realiseer je je dat je je midden in een vreemd onderwaterrijk bevindt. Om je heen zwemmen duizenden vissen, onder je bevinden zich honderden haaien, naast je zwemt een school gigantische roggen langzaam met je mee en overal waar je kijkt zie je zeeschildpadden zich in slomotion voorbewegen. Ik moest mezelf echt 3 keer knijpen om te realiseren dat het allemaal geen sprookje was, zo gigantisch mooi was het. Helaas voor jullie hebben we geen foto´s kunnen nemen maar gelukkig voor mij zitten alle beelden goed veilig opgeslagen in mijn kop!

10 dagen Galapagos was echt weer een hoogtepuntje van deze trip om nooit meer te vergeten en ik ben dan ook echt super blij dat we dit hebben kunnen ervaren. Mocht iemand de kans hebben om naar de Galapagos te gaan dan moet die dat zeker doen en ik meld me bij deze aan als gids (moet je wel een ticket voor me roggelen). We hebben weer een hoop vriendjes gemaakt onder andere een getikt Australisch koppeltje waarmee we hadden besloten de Jungle tour te doen.

Direct na ons Galapagos avontuur stond de amazone voor onze deur! 2 lange busreizen en een boottocht verder bevonden we ons dan eindelijk midden in de jungla. Ons hostel was een sprookje om te zien, midden in het bos op houten palen een groot overdekt hangmattenparadijs. Om je heen dichtbegroeit regenwoud terwijl uit alle hoeken vreemde geluiden je tegemoet komen. Tijdens de jungletour hebben we boottochtjes gedaan waarbij we diverse excotische vogels hebben kunnen spotten, verschillende kleine aapjes hebben kunnen bewonderen, roze zoetwaterdolfijnen kunnen checken en boomslangen kunnen intimideren. Verder zijn we wezen piranha vissen wat echter geen succes was. Wel hebben naar hartelust poepjes kunnen laten en we hebben weer gigantisch veel gelachen. We zijn er ook achter gekomen waarom ze dit bos het regenwoud noemen. Trrrrring wat kan het met bakken uit de lucht komen zeg. Het leek af en toe wel of ik weer thuis was (sentimenteel momentje, traantje hier, traantje daar)! Mijn verjaardag hebben we uiteraard ook nog gevierd en de boys hadden slingers voor me geregeld, bananenpannenkoekentaart laten maken, kadootjes gekocht en er is uit volle borst door het voltallige jungletourpersoneel voor me gezongen. Helemaal top dus! Tijdens een van onze nachtelijke pokertournooitjes werd er ook nog een giftige slang gespot op onze campsite en deze werd door de locale boys met hardhandige wijze naar de eeuwige jachtvelden gestuurd. Helaas maar waar zo gaat het leven in de Jungle, niemand zijn leven is zeker. Wat wel zeker is dat wij de junlge weer overleeft hebben en vanavond even hard gaan partyen in Quito, vervolgens pakken we waarschijnlijk morgen de bus richting Colombia, het land van Pablo Escobar, Koffie, Cocaine, FARC en Chicka Bonita´s. Ons Wild West Avontuur gaat dus gewoon door.

Peace! xxxxxx